I \%
dullam feminam, & vice verfa obfervavit
Koblreüter.vs 9). Hæcattente, utdixi,
penfitata piurimum certe contra evolutio-
nem probant, & fola vi mafculini feminis,
quod tantum pofit prömovere incrementum
quarumdam partium animalis in ovo femi-
næ delineati, explicari nequeunt. Vtique
dare patet, quod ob tantam charaderum
patris & matris permixtionem in delineatio-
ne foetus materna per fernen mafculum quæ-
dam partes deberent totæ deftrui, & illis
aliæ fubftitui, & interdum plane novæ,
quæ in prædelineatione non aderant, in-*
feri, exemplo fedtgitortim illorum, ubi in
delineatum in ovo matris. fîlium a pâtre
fextüs digitus tarn ordinate debebat implan-
tari, ut fingula ofla ejus, ligamenta, mufc
culi, & quæ ïunt alia fuis apte ponerentur
in locis, & hoc quidem tarn in manibus
quant pedibus ; & ubi porro fextus ille digi¬
tus delineatus erat? in femine patris? Hane
evidentem & infuperabiiem pene difficulta^
tem contra adoptatum fibi fyftema perfpexit
bene IH. H a e l er v s **) inquiens : „ quando
3, hæc omnia comparantur, incertiores nos
3, fieri neceffe efl quam dudiim. Adparet,
3, ab utroque parente in prolem aliquid
3, tranfiviffe, plus in aliis de matre, in muU
33 tis de parte. Et mihi videtur, fi pater ma¬
jor
In proprio libello.
**) Eiern, phvs, Tom, VIII. Se&, IL §.IX.